تاثیر فشار درمانی با روغن سنبل

تاثیر فشار درمانی با روغن سنبل کوهی 2.5% بر کیفیت و کمیت خواب در بیماران مبتلا به سندروم شریان های قلبی حاد در یک بخش مراقبت های ویژه قلبی

هدف از این آزمایش بالینی سه گروهه بی غرض، بررسی تاثیرات فشار درمانی با روغن والرین 2.5% بر روی کمیت و کیفیت خواب در بیماران مبتلا به سندروم شریان های قلبی حاد در یک بخش مراقبت های ویژه قلبی است. این مطالعه بر روی 80 بیمار مبتلا به () در مرکز قلب مازندران در سال 2013 است. بیماران به صورت رندوم به یکی از سه گروه می رفتند. بیماران در گروه فشار درمانی با روغن والرین، ماساژ دوطرفه دریافت می کردند با چکاندن دو قطره روغن برای دو دقیقه به مدت سه شب؛ با در نظر گرفتن تمام نقاط، این درمان در کل 18دقیقه طول کشید. بیماران در گروه فشار درمانی، ماساژ را در همان نقاط و با تکنیک های یکسان دریافت می کردند اما بدون روغن والرین. بیماران در گروه کنترل ماساژ را در نقاطی با فاصله 1-1.5 سانتی از نقاط اصلی دریافت می کردند با تکنیک های یکسان با همان زمان. کیفیت و کمیت خواب بیماران با استفاده از پرسشنامه خواب بیمارستان سنت ماری سنجیده می شد. بعد از اقدام، تفاوت چشمگیری بین کیفیت و کمیت خواب بین بیماران گروه فشار درمانی والرین، گروه فشار درمانی و گروه کنترل دیده شد. بیماران گروه والرین، کیفیت خوابشان افزایش یافته بود هرچند، این تغییر تفاوت آماری قابل ملاحظه ای با گروه فشار درمانی نداشت. فشار درمانی بر روی درگاه گوش، دست، گلابلا، استخر باد، و چشمه جوشان می تواند اثرات درمانی داشته باشد و کیفیت و کمیت خواب را در بیماران قلبی بهبود ببخشد. استفاده از این تکنیک ها و ترکیب آن با داروهای گیاهی مثل روغن سنبل کوهی می تواند اثر بیشتری بر بهبود خواب و کاهش بیدار شدن در طول شب داشته باشد.

ماساژ

مواد و متدها

این مطالعه آزمایشی بالینی سه گروهه بی غرض بر روی 90 بیمار قلبی در مرکز دانشگاهی ساری انجام گرفت. شرکت کنندگان در این مطالعه از بین جامعه ی آماری مناسبی انتخاب شدند. پس از مشخص شدن معیارهای شمول، شرکت کنندگان، با تخصیص اعداد تصادفی و استفاده از نرم افزار اکسل به سه گروه سی نفره تقسیم شدند: گروه فشار درمانی والرین، گروه فشار درمانی و گروه کنترل. مطابق با یک مطالعه مشابه، این مطالعه ایرانی 95% سطح اطمینان دارد: میانگین و انحراف معیار میزان بی خوابی قبل و بعد از شرکت در گروه آزمایشی به ترتیب به این صورت بود؛ معیارهای شمول عبارت است از تمایل شرکت در مطالعه، حداقل سن 18، آگاهی از زمان و مکان، عدم سابقه جراحی و شکستگی بیرون زده. معیارهای عدم شمول: استفاده از دارو 5، 6 ساعت قبل از خواب در شب، داشتن اختلالات بینایی و شنوایی، اعتیاد به مواد مخدر، استفاده از هرگونه داروی خواب آور، داشتن قطع عضو پا یا در نقاط فشار درمانی، حساسیت نسبت به بوی گل یا گرده آنها، داشتن مشکل حاد حین بستری، و عدم همکاری در ادامه مطالعه.

اهداف مطالعه قبل از شروع آزمایش به اطلاع بیماران رسانده و رضایت کتبی آنها دریافت شد. بیماران پرسشنامه ای را پر کردند که ویژگی های آماری و بالینی آنها را می سنجید، همچنین پرسشنامه خواب سنت ماری را پر کردند که خواب بیماران در خانه را می سنجید. پرسشنامه آماری شامل سوالاتی درباره سن، جنس، وضعیت تأهل، سطح سواد، میزان تحصیلات، سابقه بیماری قلبی، سابقه بستری شدن، نوع بیماری فعلی، میزان ()، سابقه استفاده از داروهای خواب آور و نوع آن، و سابقه درمان های تکمیلی.

پرسشنامه سنت ماری برای ارزیابی وضعیت خواب بیماران بستری طراحی شده است. یک پرسشنامه سیستماتیک خواب است برا ارزیابی خواب در شب پیش. می تواند تکرار شود. شامل 14 بخش است برای ارزیابی زمان و کیفیت خواب. دربردارنده مقیاس لیکرت است و شامل سوالات جای خالی است. اعتبار و قابل اطمینان بودن آن در بسیاری از مطالعات سنجیده شده است. هیچ سیستم امتیازدهی در آن وجود ندارد و بر پایه مطالعه است. این پرسشنامه در این مطالعه نمره دهی شد بر اساس نظرات متخصصان و کارشناسان و به دلیل نیاز به آنالیز حالت خواب. نمرات بین 10تا50 بود. تا 10 نشانگر عدم وجود اختلال خواب، 10تا22 اختلال جزیی، 23تا36 اختلال متوسط، و 37تا50 اختلال شدید خواب. در ایران، معینی و عبدالحسنی از این پرسشنامه برای مطالعات شان استفاده کرده اند. عبدالحسنی به 91% میزان اطمینان برای این پرسشنامه رسید با استفاده از کرونباخ.

در مطالعه حاضر، از اعتبار محتوای کمی با شاخص نسبت اعتبار محتوایی و شاخص اعتبار محتوایی استفاده شد برای سنجش اعتبار محتوایی و میزان () پرسشنامه 0.75 بود و () 0.79 بود و برای کل آن 0.938 . قابل اطمینان بودن این پرسشنامه نیز با استفاده از کرونباخ محاسبه شد که 80% بود.

هیچ اقدامی در اولین شب بستری صورت نگرفت به دلیل شرایط وخیم بیماران. در روز بعد، بیماران پرسشنامه درباره شب قبل را پر کردند. مداخلات درمانی از شب دوم شروع شد. بیماران گروه فشار درمانی والرین و گروه فشار درمانی، فشار درمانی را در نقطه استخر باد پشت سر، نقطه گلابلا بر روی پیشانی، روی گوش، مچ دست، کف پا ها هردو، دریافت کردند (شکل1). فشار روی هر نقطه تقریبا 3، 4 کیلوگرم بود، و دو دقیقه ماساژ روی هر نقطه به شکل یک ماساژ 5ثانیه ای با یک ثانیه استراحت و چرخش انگشت شست دو دور در ثانیه. در کل 18 دقیقه ماساژ بر روی نه نقطه به مدت سه شب متوالی بین ساعات 7تا10 شب. اقدامات توسط محققی که به مدت یک ماه آموزش دیده بود انجام می شد. پرسشنامه ها بین ساعات 7تا8 صبح به مدت 4روز پر می شد توسط فردی که اطلاع داشت که بیماران چگونه بین گروه ها تقسیم شده اند. خود بیماران از گروه خود خبر نداشتند. بر اساس مطالعات انجام شده بر روی طب سوزنی و فشار درمانی، بی غرض بودن متخصص بسیار سخت است، هرچند، تلاش های لازم برای می بایست صورت پذیرد درباره بی غرض بودن بیماران و کسی که نتایج اقدامات را ارزیابی می کند. بنابراین، بیماران و کسی که پرسشنامه ها را پر می کند در این مطالعه بی اطلاع بودند،

در این مطالعه از نرم افزار () و آمار توصیفی و استنتاجی استفاده شد برای آنالیز داده ها. برای ویژگی های شخصی، آمار توصیفی در دو گروه مورد استفاده قرار گرفت؛ برای مقایسه نمرات مربوط به کیفیت، تست مستقل () مورد استفاده قرار گرفت؛ با در نظر گرفتن اندازه گیری های تکراری، تست آنالیز اختلاف بین آنها انجام گرفت. مقدار محاسبات 0.05> بود.

 

نتایج

هیچ تفاوت مشخصی بین سه گروه در رابطه با سن و جنس وجود نداشت. سایر مشخصات فردی و متغیرهای پزشکی قبل از مداخله محقق در جدول 1 آمده است. میانگین سن بیماران در گروه فشار درمانی ()؛ در گروه والرین () و در گروه کنترل (). بین دو گروه مداخله ای و گروه کنترل، نصف مرد و نصف زن بودند. میانگین () بیماران () بود. عمدتا متاهل بودند، 43% خانه دار، 48% بی سواد، 68% سابقه بستری، 21% سابقه دیابت، و 37% سابقه فشار خون بالا. بیشترشان از هیچ گونه داروی خواب آور استفاده نمی کردند. اغلب از دیازپام و لورازپام استفاده می کردند که در بیمارستان قطع شده بود.

در این مطالعه، 90بیمار کیفیت متوسط خواب را در خانه داشتند؛ این به عنوان حالت پایه در نظر گرفته شد. از آنجا که این مقدار میانگین بین 23تا36 بود، بیماران یک اختلال متوسط خواب داشتند. بین دو گروه هیچ تفاوتی در کیفیت خواب در خانه وجود نداشت.

در اولین شب بستری، 93% بیماران دچار اختلال خواب شدند. 90 بیمار دارای اختلال متوسط؛ که این مقدار از کیفیت خواب در خانه بیشتر بود. این بیماران کیفیت خواب کمتری را در اولین شب بستری تجربه کردند نسبت به خانه. میانگین کیفیت خواب بین سه گروه در اولین شب، به صورت آماری تفاوت چندانی را نشان ندادند با استفاده از تست آنالیز متغیر. هرچند، مقایسه نمرات کیفیت خواب بین سه گروه در طول سه شب بستری قابل ملاحظه بود وقتی که از اینوآ آماری استفاده شد. مقایسه بین میانگین نمرات کیفیت خواب بین سه گروه با استفاده از تست اینوآ، تفاوت قابل ملاحظه ای را بین سه گروه درمانی نشان می داد در اولین، دومین و سومین شب مداخلات درمانی. تست آنالیز متغیر سنجش های مکرر نشان داد کیفیت خواب بین سه گروه تفاوت آماری داشت؛ تست نشان داد که بهبود در کیفیت خواب در طول زمان بین سه گروه بسیار متفاوت بود.

تست آنالیز متغیر سنجش های مکرر در طول پنج بار سنجش در گروه فشار درمانی و گروه فشار درمانی والرین،  تفاوت آماری قابل ملاحظه ای را نشان می داد. در مقایسه 2در2 هر گروه برای خواب در خانه، تست بونفرونی مورد استفاده قرار گرفت، برای کیفیت خواب در خانه، در اولین شب بستری، و در طول شب های مداخلات. مقایسه نشان از یک تفاوت چشمگیر بین کیفیت خواب در اولین شب بستری و اولین شب مداخلات در گروه فشار درمانی داشت. این نشان می دهد که این گروه از بیماران کیفیت خواب بهتری را پس از اولین شب مداخله تجربه کرده اند. در گروه فشار درمانی والرین مقایسه نشان از یک تفاوت قابل ملاحظه بین کیفیت خواب در اولین شب بستری و سومین شب مداخلات داشت. بیماران این گروه خواب خوبی را در اولین شب داشتند اما تفاوت چشمگیری با شب سوم مداخلات داشت. در گروه کنترل،  میانگین کیفیت خواب قبل از مداخلات و در طول آن تفاوت چندانی نداشت.

تست آنالیز متغیر سنجش های مکرر مورد استفاده قرار گرفت برای مقایسه کیفیت خواب سه گروه و برای مقایسه کمیت خواب با توجه به زمان و تعاملات گروهی. تست نشان داد که سه گروه تفاوت چندانی در بهبود وضعیت خواب به مرور زمان نداشتند. تست آنالیز متغیر سنجش های مکرر در طول پنج بار سنجش گروه فشار درمانی و گروه فشار درمانی والرین نشان از تفاوت معناداری داشت (جدول3). مقایسه 2در2 در گروه فشار درمانی، تست بونفرونی تفاوت قابل توجهی را در کمیت خواب در اولین شب بستری و اولین شب، دومین و سومین شب مداخلات نشان داد. در گروه والرین، تفاوت آماری قابل ملاحظه ای را بین اولین شب بستری، دومین شب مداخلات، و اولین شب بستری و سومین شب مداخلات نشان می داد. با استفاده از نست اینوآ، میانگین کمیت خواب بین سه گروه تفاوت چندانی نداشت در خانه، و اولین شب بستری. هرچند، میانگین تفاوت بین سه گروه قابل توجه بود در اولین شب و مداخلات، دومین شب مداخلات. مقایسه 2در2 با استفاده از تست تامانه، نشان داد که یک تفاوت آماری قابل ملاحظه ای در میانگین کمیت خواب بین گروه کنترل، گروه فشار درمانی و گروه فشار درمانی والرین، در اولین و سومین شب مداخلات نشان داد. میانگین تفاوت کمیت خواب با استفاده از تست بونفرونی نشان داد یک تفاوت آماری قابل ملاحظه ای در دومین و سومین شب مداخلات وجود دارد.

طب سوزنی

 

جدول 1

 

جدول2، مقایسه بین سه گروه، درباره کیفیت خواب در خانه، اولین شب بستری، و بعد از هر سه شب مداخله

 

جدول3، مقایسه بین سه گروه در کمیت خوابشان (میانگین ساعات و دقایق) در خانه و

بعد از هر سه شب مداخله