ماساژ عمل فیزیکی و مکانیکی است که روی اندام ها خصوصا عضلات برای چهار هدف مختلف به کار می رود .
– شل کردن عضلات جهت آرامش
– بهبودی وضعیت عضلانی
– درمان
– پرخون کردن عضلات جهت گرم کردن قبل از تمرین یا مسابقه و افزایش کارایی عضله در ابتدا، اواسط و انتهای تمرین یا مسابقه
ماساژ در مواردی مثل خونریزی کوفتگیف اختلالات انعقادی عفونت های پوستی سوختگی ها جوش های پوستی، گزش حشرات واریس های وریدی نه تنها مفید نیست بلکه می تواند بسیار مضر هم باشد.
ماساژ اثرات مثبتی در ورزش دارد و جریان خون در رگ های عضله را افزایش می دهد و سبب می شود تا مواد غذایی و اکسیژن در اسرع وقت به تارهای عضلات برسند و از طرفی، مواد سمی تولید شده در عضله را زودتر تخلیه می کند.
ماساژ به همراه نرمش های کششی موجب تحریک رشد عضلات کند انقباض عضلاتی که استعداد رشد کمی دارند می شود.
البته این سیستم باید بین استراحت هر ست از استراحت صورت گیرد تا موثر واقع شود.
انواع ماساژ :
۱- ماساژ ضربه ای ( effeurageu): این نوع ماساژ به صورت حرکات ریتمیک و پی در پی که بیشتر در موارد تسکین درد و تسریع جریان خون استفاده می شود.
۲- ماساژ مالشی( frictions) : در این شیوه با انجام فشار و ضربه های ملایم موضع مورد نظر را ماساژ می دهند.
۳- فشار یک نقطه ای ( pressure point techniques): در این روش یک قسمت محدود از عضله مورد فشار ملایم تا شدید قرار می گیرد که معمولا با فشار انگشتان شست دست وری عضله انجام شده و در موارد اسپاسم و گرفتگی عضله به کار می رود.
۴- روش خمیری ( kneadling): این روش درست مثل عمل آوردن خمیر می باشد که باید عضله را با دو دست گرفته و آن را در دو جهت مخالف مالش داد بیشترین تاثیر این روش برای رفع ضعف های عضلانی است.
۵- تلفیفی ( petrissage): شامل حالت خمیری و چنگ زدن و فشار دادن عضله است که موجب افزایش جریان خون در موضع مورد نظر می شود.